Wat gebeurt er wanneer twee kunstenaars met een eigen, uitgesproken beeldtaal samenkomen in één ruimte? Wanneer intuïtie en structuur elkaar ontmoeten? Wanneer een penseelstreek een herinnering raakt en een kleur een landschap oproept dat tegelijk ver weg en vertrouwd voelt?
In deze bijzondere tentoonstelling brengen Gís Marí, Laurenz Coninx en Luis-Manuel Lambrechts hun eigenzinnige werelden samen in een poëtische en filosofische dialoog. Beiden zijn ze verhalenvertellers, zij het op een andere toon, in een ander ritme. Toch schuilt er een stille verwantschap in hun werk: een gedeelde gevoeligheid voor het alledaagse en het mysterieuze, voor het tastbare en het ongrijpbare.

Gís Marí (1991) woont en werkt in Portugal en maakt grootschalige, abstract-expressionistische olieverfschilderijen. Tijdens zijn studie psychologie in Leiden werd hij steeds meer aangetrokken tot de schilderkunst. Zijn appartement veranderde in een atelier, en uiteindelijk brak hij zijn studie af om zich volledig op de kunst toe te leggen.
Gís Marí verzet zich tegen de haast en massaproductie van de moderne tijd. Hij werkt maanden, soms jaren, aan een schilderij en signeert enkel de werken die hij als echt geslaagd beschouwt, de rest vernietigt hij.

Laurenz Coninx (1986) is een autodidactisch schilder. Hij legt betekenisvolle momenten uit zijn leven vast en vertaalt die op doek om zo zijn eigen levendige, dromerige en harmonieuze wereld te creëren. Gedurende enkele jaren experimenteerde hij met zowel afgewerkte als onafgewerkte elementen, waarbij hij vaak kleurrijke pasteltinten gebruikte om de onafgewerkte delen in te vullen. Deze techniek creëert een dialoog tussen realisme en textuur. Met een positieve ingesteldheid wil zijn werk diepe gedachten en emoties overbrengen. Zijn schilderijen nodigen de kijker uit in een serene, haast paradijselijke sfeer.

Luis-Manuel Lambrechts (1992) is een Belgisch-Peruaanse kunstenaar die een kinderlijke, poëtische beeldtaal heeft. Op intuïtieve wijze bouwt hij verhalende werelden op. Ze zijn sterk verbonden met de natuur, zijn Zuid-Amerikaanse roots en zijn liefde voor folklore. Hij laat zich leiden door wat zich aandient: een herinnering, een vorm, een gevoel. Zijn naïeve landschappen en figuren lijken op het eerste gezicht speels, maar dragen een gelaagdheid en kwetsbaarheid in zich die raakt. Elk werk is als een venster naar een innerlijk landschap.

Wat Luis-Manuel, Laurenz en Gís Marí met elkaar verbindt, is een zoektocht naar betekenis voorbij de oppervlakte, een gedeeld geloof in het stille, het zorgvuldig opgebouwde en het onverwachte moment waarin alles samenvalt.